Van Turmi naar Jinka

22072017

Van Turmi naar Jinka

Het was vanmorgen vroeg op! 06.00 uur ging de wekker. Het ontbijt zou er zo aankomen; dus alles snel opruimen en inpakken. Gelukkig was de nacht mee gevallen. In het begin was er nog wel een huilende baby, maar gelukkig stoppen ook de kinderen in Ethiopië op tijd met krijsen. 

Na het ontbijt en de tent afgebroken te hebben, hebben wij afscheid genomen van de familie. De 3 ballen die wij gekocht hadden, hebben wij aan de kinderen overhandigd. Zij stonden er een beetje beduusd bij te kijken. Daar lang niet alle kinderen al wakker waren hebben we duidelijk laten maken dat de ballen voor de hele communitie is, dus samen voor alle kinderen.

We gingen snel op weg naar Jinka, naar ons hotel onze bagage af te zetten en daarna door naar de Mursi stam. De groep Mursi waar wij naar toe gingen, zat op 2 uur rijden van Jinka. Een droge stoffige weg met regelmatig mooi landschap en wat fauna zoals apen en gieren of een soort van hertje. Halverwege stapte er nog een "scout" in, nou ja eerder een soldaat met een galaznikov om ons te beschermen. Hoe dichter wij bij de stam kwamen, hoe meer Mursi je ook langs de weg zag lopen. Vaak ook een kudde aan het drijven. Toen wij bij het dorpje aankwamen, werden wij meteen bestormd door kinderen die op de foto wilden en daar dan natuurlijk geld voor vroegen. Wij hadden met z'n tweeen afgesproken tot een bepaald maximum, anders ben je zo door je zakgeld heen! En ze zijn gehaaid hoor die mensen. Wij werden eerst rondgeleid door het dorpje om te kijken hoe zij leefden. Deze groep draait alleen maar om veeteelt. Voor hun gezondheid drinken ze melk gemengd met het bloed van een koe, waarbij de koe niet gedood hoeft te worden. Deze groep is verstoken van licht en water en voor de kinderen is het 2 uur lopen naar een schooltje. Dus ze gaan niet naar school. Het was ook de groep, waarbij vrouwen en meisjes bij bepaalde gelegenheden hun schotellip indoen. Bv. Om hun man te pleasen, bij festiviteiten, want het is alleen maar decoratie. Dat werd natuurlijk gedemonstreerd! Tijdens het eten, hebben ze de schotel dus niet in. Eten is voor hen niet erg gemakkelijk. 

Ook zag je veel meisjes met in hun oorlellen rondjes van hout en echt geen kleine rondjes! Sommige meiden hadden ook een vorm van tatoeage op hun lichaam, aangebracht  met naalden, als teken van een krachtig personage. Een man kiest zijn vrouw en moet 37 koeien en een kalaznikov overhandigen aan de familie per vrouw. Ze mogen nooit scheiden. Als de man overlijdt, dan mag de vrouw trouwen met zijn jongere broer. De vrouwen doen al het werk; zelfs het bouwen van de huizen. De man zorgt alleen voor het vee en het nageslacht. Nadat wij rondgekeken hadden, gingen wij foto's nemen ! Iedereen wilde wel op de foto, maar dat ging het niet worden. Wij kozen er een paar uit en stopten toen. Daarna was het een beetje trekken en zeuren van de Mursi, dus stapten wij maar snel in de auto en reden wij weg. Toch wel een aparte ervaring met deze stam. Op de weg terug naar Jinka stopten we even in een schaduwrijk plekje om de lunch te nuttigen! De temperatuur was behoorlijk opgelopen dus dat was wel prettig. In het vervolg van de reis gingen we naar de Ari groep die actiever was in hun levensonderhoud en waarvan de kinderen wel naar school gingen. Echter als het ging om eten koken, gereedschappen maken etc. dan stonden ook zij weer aan de basis. Wij mochten in een hutje kijken waar een illegale bierstokerij stond en zo zagen wij hoe het leven van de Ari er uitzag. Door dat het net geregend had, was het daar ook nog eens een grote modderpoel.

Na het bezoek aan de Ari gingen wij terug naar het hotel om ons even op te knappen. Wij hadden nog tijd voor een bakje koffie en dat was weer een van de betere sinds een aantal dagen! Hierna gingen wij het Jinka museum bezoeken en dat was best interessant, zeker na al die bezoeken aan de diverse stammen. Op de terugweg liepen wij via de drukke lokale markt, waar we nog een paar mango's kochten.

Terug bij het hotel, wat een prima accomodatie is, even gerelaxed en aan ons verhaal gewerkt. Het beschikbaar zijn van WiFi valt gelukkig reuze mee in Ethiopië en dat had ik eigenlijk niet verwacht. Om 19.00 uur zijn wij ergens in Jinka lekker wezen eten. Eindelijk hoeven wij na 2 dagen niet direct na het eten de tent in om te gaan slapen. Lekker buiten zitten in een behaaglijke temperatuur is ook prettig.