Opweg maar Gondar.

14 juli 2017 - Lalibela, Ethiopië

10072017

Het was vanmorgen weer vroeg op! Het was op zich geen straf want het was heerlijk weer met een lekker zonnetje op de lodge. Ook het uitzicht was weer mooi. Er huppelde een aap voorbij de lodge en de vogels waren alweer druk! Om 07.00 uur was het ontbijt en wij kozen allebei voor een pannenkoek met banaan en chocolade.

Deze smaakte voortreffelijk! Onze gids was ondertussen ook gekomen met 2 jongens die de koffers naar de bus zouden dragen. Een kleine kilometer lopen! We hebben een volleybal met pomp achtergelaten bij Kim, de eigenaresse van de logde. Zij kunnen deze bal goed gebruiken voor hun sportactiviteiten op schoolprojecten! Nadat wij afscheid genomen hadden, liepen wij naar de bus onder groots bekijk van de lokale bevolking. Het  minibusje was er nog niet, dus waren wij een leuke bezienswaardigheid aan de weg. Het eerste busje, waar we dachten in mee te gaan werd propvol gestouwd . Dat werd te veel, dus stapten wij maar weer uit! Na even wachten wist de gids een ander busje te  charteren. Wij konden op de voorbanken zitten! Vlak voordat wij wegreden, werd er nog een vrouw op de voorbank gezet en zo  reden we samengeperst weg. Gelukkig maar een kilometer of 15. Daarna was het tweer overstappen op een volgend busje. Ook nu zaten wij weer voorin, maar met z'n drieën. Na een uur bereikten wij Gondar. Onze gids was onderweg uitgestapt en in Gondar stond weer een nieuwe gids klaar. We werden weer met al onze bagage in een tuktuk gepropt en zo reden we naar ons  volgende verblijf bij een lokale familie . Wij kwamen in een omgeving terecht zoals je zult zien op de foto's . De kamer waar wij in gaan slapen was best wel gezellig ingericht. Met bed, banken en van alles en nog wat. We werden hartelijk welkom geheten. Iedereen was natuurlijk nieuwsgierig.

Trots werden wij rondgeleid! In de keuken waren zij al druk bezig met de voorbereidingen voor het avondeten! Voor de (koude) douche moeten wij 50 meter verderop zijn en is voor de hele buurt bestemd. Deze laten wij voorlopig even links liggen want erg aantrekkelijk zag de douche er niet uit! Het toilet was een gammel hok met 6 toiletten voor 6 families. Wel netjes een deur, maar achter de deur........

Voordat wij het klooster en de kasteel ruïnes van Gondar gingen bezichtigen hadden wij toch wel trek in een bakje koffie. De koffie in het ene restaurant en de taart in een ander. Hierna gingen we het Debre Berham Selassie klooster bekijken uit de 16e eeuw.  Bekend om zijn plafond met allemaal geschilderde hoofden. De wandschilderingen hadden weer allemaal hetzelfde verhaal, dus daar gingen wij snel doorheen. Bij het klooster was ook een priesteropleiding voor jongens, die 

later mogelijk monnik willen worden. Deze jongens moeten tijdens hun eerste jaren van de opleiding bedelen om hun voedsel bijeen te krijgen. Maar krijgen wel een goede opleiding. Vonder was ooit de hoofdstad van Ethiopië . De 12 keizers die vanaf de 16e eeuw daar gewoond hebben, hadden ieder voor zich een kasteel gebouwd, vlak naast een ander kasteel: De Fasilides Compund. Er stonden dus 12 kastelen dicht bij elkaar die nu in een ruïne veranderd waren. Diversen waren bijna helemaal vernield en van enkelen stonden nog fraaie ruïnes! Allemaal met hun eigen verhaal. Daarna was het tijd voor een lunch. De gids bracht ons naar een goed restaurant, waar wij heerlijk hebben zitten eten.

Na de lunch bezochten wij nog de ruïne van het koninklijk bad. Een openlucht badhuis! In januari vindt hier altijd het Timkat festival plaats, waar tienduizenden mensen op af komen.

Tijd om terug te keren naar onze Homestay! Daar wachtte ons een koffie ceremonie.

Het gras lag al op de vloer, de wierook werd aangestoken, de koffiebonen gewassen en gebrand. Daarna kwam oma om de bonen te stampen. Jaap wilde haar helpen, maar dat was haar eer te na. Dus ze stampte rustig verder. Er werd water gekookt en daarna de koffie gezet. Het rook heerlijk. Na een uur was dan eindelijk de koffie klaar en werd het ingeschonken. We moesten even wachten, maar het was verrukkelijk. Ook werd er verse popcorn bijgegeven. Dit is een blijk van vriendschap. 

Na een wandeling was het diner al weer klaar. Wij dachten, dat we met de hele familie zouden gaan eten, maar zij aten in een andere kamer en hadden ander eten dan wij; bijzonder. Het smaakte heerlijk. De kok gaat komende dagen mee. Dus qua eten zitten we goed.

Vlak voor het slapen gaan werd de kamer netjes opgeruimd: het gras eruit, alles van de koffieceremonie werd opgeruimd en de drie katten eruit.

Foto’s

3 Reacties

  1. Elise:
    14 juli 2017
    Bij Erica zag ik inderdaad ook de uitgebreide koffieceremonie.
    Grappig dat popcorn zoveel symboliek heeft.
    Jammer dat jullie bij de lodge niet even langer konden blijven.
    Wel grappig om nu echt bij een familie in te wonen.
  2. Hennie:
    14 juli 2017
    Grappig met de koffie dat stampen en lekkere koffie dat heerlijk smaakt
  3. Henk Spijker:
    18 juli 2017
    Je ziet wel veel van de lokale bevolking. Het is duidelijk géén reis in luxe hotels. Wel een leuke ervaring