11 mei

Onze laatste dag op Samalani school.

Vandaag niet met de tuktuk naar school, maar wij werden opgehaald door Maartje van Doingoood, die met een comfortabel auto aankwam. Het is onze laatste dag op Samalani School. De temperatuur liep weer aardig op, maar voor de kinderen was dat geen enkel probleem. Zelf zochten we de schaduw op om de activiteiten te doen, alhoewel dat bij de spelen niet altijd mogelijk was. Jaap begon met de Standard Two. Hij startte met de speedladders. Deze week hadden ze dat al een keer gehad en dan is het mooi om te zien dat het nu al een stuk beter ging. Daarna met volleyballen gooien en vangen op diverse manieren en een spelletje lummelen in kleine groepjes. De kinderen waren aardig fanatiek bezig. Tot slot nog een spel, waarbij ze de bal in een vak van de speedladder moesten rollen, waar een van de kinderen van de groep de telling bij moest houden. Dan merk je weer dat veel schrijven nuttig is, want de kinderen hadden er best nog wel moeite mee. Dit was weer een mooie praktische oefening.

Jose ging vandaag kleien met de allerjongste kinderen. Dit hadden ze nog nooit gedaan. Grappig om te zien, dat ze ze er eerst aan gingen ruiken. Daarna stukjes eraf trekken en van die stukjes weer balletjes maken, zodat er een hele heuvel ballen ontstond. Met andere kinderen, rolletjes gemaakt en oprollen tot een slak. Weer een andere groep poppetjes maken. Zo konden de leerkrachten ook zien, dat je er van alles mee kunt maken. Een van de leerkrachten deed vandaag ook mee, zodat ze het zelf kon ervaren.

In de pauze zijn Jaap en Blessings bananen wezen kopen. Wij wilden de kinderen trakteren op een banaan. Wij hadden er 135 nodig inclusief personeel. Voor ongeveer €12,50 kochten wij deze op de lokale markt. De kinderen waren er heel blij mee. Zoveel bijzonder eten krijgen ze nou ook niet. Na de pauze ging Jose nog met een stel jongens aan de slag auto’s maken van plastic flessen. Daar waren de jongens wat trots op!

Het was zolangzamerhand tijd om afscheid te nemen van de kinderen. Iedereen wilde een highfive geven of een knuffel. Het zal voor de kinderen zeker een bijzondere week geweest zijn.

De tuktuk kwam wat later en zo konden we met de docenten nog even de materialen doornemen die wij achterlaten. Aan het begin van de week had deze school nog niks en nu waren er 4 plastic bakken gevuld met allerlei materialen. Van boeken tot duplo, puzzels en memoriespelen tot diverse sportmaterialen, kleurpotloden, stiften, klei en scharen. Ze waren er heel blij mee. Ook hadden wij een flinke hoeveelheid pennen achtergelaten, die wij  van de werkgever van Martine hadden ontvangen en ook dat was een welkom geschenk. 

We hadden nog even tijd voor een spelletje met elkaar. Dit keer werd het memory. Even uitgelegd, hoe je dit met de jongste kunt spelen en hoe met de wat oudere kinderen. Hilariteit als ze zelf niet meer wisten, waar bv het andere schaap lag. En wat een lol als een van hen het nog wel wist. Dan maakte ze een dansje van plezier en riep yes!

De Tuktuk was ondertussen gearriveerd en dus namen wij ook van de vrijwillige leerkrachten afscheid met de wens dat ze veel gebruik zullen maken van de materialen! De leerkrachten waren heel blij met alles en bleven ons maar omhelzen. De kleinste juf knuffelde Jaap bijna fijn. Ze vond het zo bijzonder, dat hij zo groot was. Ze kwam bij hem tot onder zijn oksels. Dat wilde ze natuurlijk gefotografeerd hebben. Nou, dan doen we dat toch even. Met mijn koffertje, waar alle creatieve spullen inzaten, stond ze naast Jaap. Het was net alsof ze met hem mee op reis ging. Daar werden natuurlijk opmerkingen over gemaakt door iedereen. Jeetje, wat hebben we gelachen met elkaar.

Jammer, dat we maar een week op deze school zijn, want we hadden ze nog heel veel meer kunnen leren.

Thuisgekomen even rustig aangedaan, om daarna naar de stad te lopen en de lunch te nuttigen. Weer bij hetzelfde restaurant van gisteren. De koffie smaakt er goed, ze hebben lekkere smoothies en lunchgerechten, dus waarom niet....na de lunch nog even geshopt. Jose heeft voor de volgende school A4 papier nodig en dit voor de zekerheid maar meegenomen omdat het niet duidelijk is of men dat daar zomaar heeft.

Morgen een vrije dag en die gaan we relaxed doorbrengen.