Hue

05-07-2016 Hue.
Alhoewel deze trein minder "luxe" was als de trein naar Sapa zijn we deze nacht redelijk doorgekomen. We voelen ons minder brak als na de eerste treinreis.
Af en toe had je wel het gevoel dat je je bedje bijna uitrolde, als de trein weer eens tot stilstand kwam. Dat ging allemaal niet heel rustig. Maar gelukkig ging het allemaal goed. De elektrische apparaten ook meteen weer opgeladen en dat is dan ook mooi meegenomen!
Bij een tussenstop van de trein, om ongeveer half zeven in de morgen, neem ik van de gelegenheid gebruik om snel wat broodjes te kopen, want voor wij ons ontbijt in het hotel krijgen zal het 10.00 uur zijn. Vanaf 8.00 uur begint het te regenen; hozen eigenlijk. De bui duurt tot 16.00 uur; helaas. Regenjassen aan en zelfs een regencape eroverheen. Het regent zo hard, dat de blauwe slippers van José afgeven. Als ze ze uitdoet, zie je de slippers op haar voeten staan. Als een stelletje verzopen katten bekijken we de Citadel van Hue (1802) die de keizerlijke stad en de verboden purperen stad omsluit. Hierin bevinden zich paleizen, paviljoens, tempels, vijvers en prachtige tuinen en poorten.

Nu naar de overdekte markt, waar weer andere bijzondere gerechten te koop waren, die we nog niet gezien en geproefd hadden. Weer even heerlijk fruit gekocht om op aanraden van de gids, bij de koffie te verorberen(aparte combinatie toch?)
Vervolgens zijn we doorgegaan naar de Thien Mu-pagode. Het wordt ook wel de pagode van de parfum genoemd.(1601) Dit is het herkenningspunt van Hue. 
Met een drakenboot varen we een stuk over de Parfumrivier. 
Als we weer aan de oever zijn, gaan we naar Het Xung Khienpaviljoen, dat keizer Thu Duc heeft laten bouwen. Het werd een sprookjesland, ondanks dat hij geen kinderen kreeg. Hij had 103 vrouwen. Op 45 jarige leeftijd bezweek hij aan de pokken. Hij is ergens begraven met al zijn schatten. Om de Fransen te misleiden, hebben ze een graftombe laten bouwen. Ze hebben de tombe geplunderd en vonden er niets. De tombe staat er nog steeds, maar zijn lichaam en de schatten zijn nooit meer gevonden.
Op de terugweg naar het hotel, hebben we wierookstokjes gemaakt en gekocht. 
Vanavond bij een lokaal restaurant een paar Vietnamese gerechten geprobeerd. Dit was redelijk.
Nu even een heerlijke verse fruitjuice op het dak van het hotel met uitzicht over de stad.
Vanavond bijtijds naar bed, want morgen gaat onze wekker alweer op 6.30 uur.
Groetjes Jaap en José.