01 juli 2023

Antsirabe.

Vandaag vooral een dagje cultuur snuiven gedaan. Vanmorgen na het ontbijt kregen wij een kleine rondleiding in Antsirabe. Dit is een van de grotere plaatsen in Madagaskar, waar ook veel industrie is. Het historische treinstation staat er; al jaren niet meer gebruikt omdat er geen trein meer rijdt. In Madagaskar rijdt nog nauwelijks een trein. Ooit hebben de Fransen deze aangelegd, maar het spoorwegnet ligt zo goed als plat. Vervoer van goederen gaat met vrachtwagens of minibusjes die volgepropt zitten met mensen en boven op het dak allerlei goederen die de chauffeurs oppikken langs de weg van de lokale bevolking. De restanten van de festiviteiten van Presidents Day stonden er nog, zoals de oude draai- en zweefmolen. Ook de Noren hebben begin vorige eeuw invloed gehad op het stadje en stichtte daar een lutherse kerk. Midden op de avenue stond een grote kerk, waar we ook even binnen hebben gekeken. Buiten stond een bruidje te wachten op haar bruidegom!  Of hij gekomen is weten we niet… het duurde iets te lang om te blijven kijken.

Daarna in de auto naar een dorpje 20 km verderop. Langs de weg weer veel reuring! Veel vrouwen waar vissen aan het vangen in de rijstvelden en op andere plekken werd er groenten verbouwd. Wij zouden in een dorpje eerst een smid bezoeken, die allemaal gereedschap handmatig maakt en daarna naar de boeren gaan om te kijken hoe die op het land bezig waren met het verbouwen van hun produkten en hoe zij leefden.Helaas, het was zaterdag dus de smid werkte niet. Wel wist de gids dat er op de markt ook nog wel een paar smeders aan het werk waren. Maar eerst gingen wij bij een vrouwtje op bezoek (77 jaar en al 2x weduwe). Zij wilde haar huis wel laten zien hoe zij leefde. Dit is dan zo’n typisch Madagaskisch huis met beneden de stal, op de eerste verdieping een woonverblijf en op de 2e verdieping de “keuken”. We mochten in de stal kijken, maar ze moest eerst een hele blokkade van hout en steen weg halen om de deur open te krijgen. Deze blokkade moeten dieven ervan weerhouden om het varken wat zij had, te stelen. En inderdaad uit een donker hok kwam een grote varkenskop te voorschijn, die dacht dat er wat te halen viel! Daarna gingen we via een trap naar boven naar het woongedeelte. Dat was daar nog erger als in een eerder huisje, waar we van de week geweest waren. De kippen liepen er in het rond, voer lag op de grond, koffiebonen en ik kon er nauwelijks rechtop in staan. Toch was de vrouw heel aardig en had ook nog gevoel voor humor. Ook nog even op de 2e etage gekeken, via een trap, maar de keuken zag er zwart geblakerd uit en niet bepaald een ruimte waar je zou willen koken. Diverse pannen lagen er in de ruimte en om te zeggen dat die er schoon uitzagen……die mevrouw was nog wel zo slim om een aparte kamer te verhuren aan een student, voor 4 euro per maand. En dat is voor haar een leuke bron van extra inkomsten. Hoe de kamer van de student er uit zag weten we niet. Na een cadeautje achtergelaten te hebben en haar en de buurkinderen ons (te veel) ontbijt gegeven te hebben, gingen we verder. De smid die we nog zouden bezoeken op de markt was druk bezig een bijl aan het smeden. De blaasbalg die gebruikt werd was wel heel uniek. Zo zagen we hoe deze mensen op een simpele manier zich goed kunnen redden. Onderweg terug naar de stad stopten wij bij een groep mensen die popcorn aan het maken waren. En ook nu weer een een slim doordacht systeem met een goed eindresultaat. (Zie de video). Dat maakt een reis als deze ook weer mooi! In de stad aangekomen hebben we nog geluncht en inkopen gedaan voor onderweg morgen. Na de lunch zijn we gaan kijken bij 3 bedrijfjes die producten maken. Een was het maken van miniatuur fietsjes; ook nu weer ingenieus gedaan. De ander was Malagassies borduurwerk en tot slot lieten ze zien hoe van de hoorns van de Zebu allerlei producten gemaakt werd. Met eenvoudige middelen toch mooie producten! Buiten liep er een vrouw van 28 rond, die niet kon horen en nauwelijks kon praten. Wij gaven haar een T-shirt en ze was daar heel blij mee. Ze bleef ons maar bedanken en klemde zich aan Jaap vast, zo van je bent mijn vriend. Heel lief en aardig. Terug bij het hotel hadden wij eindelijk de tijd om de mooie tuin te bekijken. Een tuin met unieke planten en oosters ingericht. Bij het zwembad kwamen we nog een Nederlands stel tegen, dat op huwelijksreis was. Daar hebben we nog even een poosje gezellig mee zitten praten.

Om 19.00 uur was het verplicht eten. Geen keuze menu maar voor iedereen het zelfde. Het werd een voortreffelijk 3 gangen diner.