21 juni Shiretogo

Onze volgende bestemming lag ruim 150 km verderop. Na het ontbijt zaten we om 09.15 in de auto. Het eerste deel was weer door de mooie natuur van Hokkaido en dan kan het  gebeuren, dat je zomaar weer een hert op de weg tegenkomt. Dat overkwam ons deze rit 3 keer. Gelukkig is het niet druk onderweg. Soms reed je kilometers alleen of kwam je een enkele tegenligger tegen. Af en toe maakten we een fotostop onderweg of een koffiestop. Een restaurantje was moeilijk te vinden of we moeten het gemist hebben, doordat alles langs de weg in het Japans stond. In een dorp kwamen we een supermarkt van 7/11 tegen en daar konden we een bakkie koffie krijgen. Verders verliep de reis vlot. 10 km. voor onze bestemming kwamen we langs een waterval. Daar zijn we gestopt. Ondanks de regen toch nog enkele foto’s gemaakt, om daarna snel door te gaan naar ons hotel. Daar aangekomen zag het er verlaten uit. We gingen naar binnen in een immens grote hal, waar alleen bij de receptie een persoon zat. Gelukkig….we stonden op de gastenlijst! Inchecken mocht pas om 15.00 uur en het was net 13.00 uur. We kregen keurig een plattegrond mee van de plaats en liepen naar het centrum, waar het ook al rustig was. We zagen een restaurantje wat open was en waar we een broodje konden eten voor de lunch. Ook hier was het rustig. Wij waren de enigen. De eigenaresse vertelde, dat pas volgende maand het seizoen zou beginnen. Na de lunch liepen we naar de haven waar nog wat reuring was. Nadat we wat rondgekeken hadden, besloten we ook mee te gaan met de rondvaart boot. Snel kaartjes gehaald want over 10 min. vertrok de boot. De boot voer langs de kustwand van de Sea of Okhotsk. Mooi en indrukwekkend. Af en toe ook een waterval. Een mooi boottochtje van 1 1/2 uur; onderweg nog wel de nodige regen gehad, maar het was te doen. 

Na terugkomst terug naar het hotel. Gelukkig waren we nu niet meer de enige gasten! Het was best druk geworden. Nadat we ingecheckt hadden en onze Japanse kamer bewonderd hadden, waar nu geen matrassen op de grond lagen, maar wel hele lage bedden en dito tafel en stoelen was het etenstijd!

Als je de eetzaal binnen komt, weetje niet waar je kijken moet en vooral waar je beginnen moet. Zoveel variatie aan eten! Veel werd er vers gesneden of gebakken voor je. We hebben er ons maar weer te goed aangedaan! 

Na het eten het gebruikelijke ritueel om even in de Onsen te springen en na een half uurtje voel je je weer lekker. Dit was best een grote Onsen met sauna zelfs, maar druk was het er nog niet.

Boven op de kamer nog even het restant van Japan tegen Nederland heren volleybal gekeken. Jammer Nederland heeft weer verloren.