20:juni Akanko-Onsen

Vandaag zou een wandeldag worden. Het was een bewolkte dag, waarbij later zo af en toe een spat regen viel. Het National Park van Akanko- Onsen was dichtbij en wij besloten de “mud” bronnen op te zoeken. Het Nationale Park was ontzettend mooi en heel groen aan diversiteit van bomen en planten. De afstand naar de “mud” bronnen was niet eens zover. Eenmaal in de buurt rook je de zwavel en grondlucht behoorlijk. Op een stuk afgezet gebied zag je de modder omhoog borrelen. Een dunne laag stoom waaide het bos in. Na dit schouwspel even bekeken te hebben, pakten we een andere route door dit stukje mooie natuur. We kwamen wat herten tegen en in het meer, wat er naast lag, zagen we vissers tot hun middel in het water stonden. Uiteindelijk kwamen we uit bij een ecologisch museumpje, waar je van alles kon zien wat in en rondom het Lake Akan te vinden was. Het moet hier ‘s winters ook erg mooi zijn.

Jaap had last van zijn knie gekregen, dus we besloten even een break voor een bak koffie en daarna zouden we kijken of we een boottocht konden maken over het meer. Echter de boot was net vertrokken en we moesten bijna 2 uur wachten. Tijd om even nog te kijken of we een souvenir konden scoren. Jaap wilde wel een speciale ( kleine) Berenbel. Komende dagen gaan we nog op Berenjacht! José had er al een, maar zonder afbeelding van een beer. Nu vonden we er wel een met beer. Bij thuiskomst hangen we die aan het atelier van José in de hoop dat het ook katten uit de tuin zal weren.

Tegen enen gingen we naar de rondvaartboot. De tocht zou 85 minuten  duren, waarvan nog 15 min. op het Marino Exhibition and  Observation centrum. Dit lag op een klein eilandje. De Marino is op Hokkaido en special ook bij een deel van Lake Akan uniek. Het zijn uit algen opgebouwde ( een groeiproces) groene ballen, ook wel mosballen genoemd. Op slechts enkele plekken in de wereld komen deze voor. Ook enkele gebieden in Europa. Maar bij Lake Akan Kunnen ze wel 15- 30 cm groot worden. En dat is uniek in de wereld, want op alle andere vindplaatsen is dat niet zo. Leuk om dat zo te zien. De boottocht ging langs de mooie natuur. Jammer dat het niet zonnig was! Ondanks dat het best een grote ( dubbeldeks) boot was, moest ik met mijn lengte goed oppassen, dat ik niet mijn hoofd zou stoten. De hoogte van de ruimtes was  ca. 1.85 m. Daar hadden de Japanners geen moeite mee, maar ik moest gebukt door de boot lopen. 

Bij terugkomst nog even gekeken in een Ainu parkje met als opvallend object een uit planten opgebouwde “jurk” . Als je er achter ging staan had je een mooie natuurlijke jurk aan.

Terug in het hotel zijn we weer even de Onsen ingegaan en hebben even lekker een tijdje ontspannen gebadderd.

Daarna was het diner tijd. Vandaag waren wij ook Japanners; dus trokken  we onze Yukata aan, zoals velen dat doen als ze gaan eten. Zo hoorden wij er ook een beetje bij. Het eten was weer heerlijk.

Na het eten nog even rondgelopen om even van het eten te bekomen.