16 juni 2023

Van Tana naar Miandrivazo (390 km)

Na een goede nachtrust vandaag dus een rit van 390 km. We waren gewaarschuwd; het zou een lange rit worden. Vanmorgen al vroeg aan het ontbijt, om om 07.00 uur in de auto te stappen.

Tojo, onze gids, vertelde dat we ca. 10 uur rijden nodig zouden hebben en met wat foto stops, koffie en lunch toch wel bijna 12 uur onderweg.

Het eerste stuk door de hoofdstad Tana ging met alle drukte niet echt snel. Bovendien moesten wij nog wat inkopen doen voor de lunch en een hoeveelheid water aanschaffen, want uiteraard kon ook hier het water niet uit de kraan gedronken worden. We rijden langs een rivier waar veel bedrijvigheid is. Deze rivier wordt niet alleen gebruikt om kleding te wassen door de vrouwen, maar er wordt ook door vele mannen zand/klei uit de rivier gehaald en daar worden ter plekke stenen van gebakken om huizen te bouwen. Dat allemaal wordt handmatig gefabriceerd. Ook kwamen we veel rijstvelden tegen. Madagaskar is zelf supporting wat betreft de rijstverbouwing. Er wordt niets geëxporteerd! ( dus ook niet naar de Lassiefabriek in Wormer). Eenmaal buiten Tana was de weg niet erg best. En dat voor de hoofdweg van Madagaskar, de N7. Deze weg loopt door vele dorpjes en er was van alles op de weg te vinden. Van overstekende kippen met pullen tot de ossenkar met een zebu of deze werd voortgetrokken door een of meerdere personen, afhankelijk van de ballast. Fietsers met soms 3 meter brede bagage achter op de fiets en dan nog de vele kinderen langs de weg. Bijna ieder dorp heeft dan ook nog een markt en zo laveerde onze chauffeur, soms luid claxonerend, zich een weg door en langs de menigte. Vaak moest hij ook slingerend van links naar rechts de kuilen in de weg mijden. Soms waren ze 30 cm diep. Maar hij deed het goed. Alleen mijn maag (Jaap) had het er af en toe moeilijk mee. Bij sommige dorpjes kwamen we grote bovengronds grafkamers tegen. Ingericht als een soort huiskamer, waar hele families begraven liggen. Afhankelijk van de dorpjes waar wij doorheen reden, had ieder zo zijn specialiteiten aan souveniers. Wij reden door een dorp waar allemaal Mariabeelden te koop aangeboden werden of een ander dorp was weer goed in het maken van houten speelgoed vrachtwagens of muziekinstrumenten enz. Onderweg op een rustig plekje hebben we ons lunch genuttigd. Tojo, onze chauffeur, had zelfs 2 kampeerstoeltjes voor ons meegenomen. Wat zijn de bergen waar we doorheen rijden prachtig. Veel terrasrijstvelden, granieten bergen, bergen waar door de erosie hele grote uithollingen in heeft geslagen, bergen waar groenten op verbouwd wordt en nog veel meer. De huizen van de boeren hier, bestaan uit drie lagen. De onderste verdieping is de stal voor de dieren, de middelste is het woongedeelte en de bovenste verdieping  is om te koken. De ramen zitten alleen aan de westkant, want de zon komt aan de oostkant op en dan wordt het te heet overdag. De laatste 3 uur ging door  bergachtig gebied met flinke stijgingen en dito dalingen. Om niet al te laat in het hotel aan te komen had de chauffeur er flink de vaart in. Het was ook nog eens geen rechte weg een als er een vrachtwagen tegemoet kwam, kon er net aan gepasseerd worden. Maar goed wij zijn uiteindelijk op de plaats van bestemming gekomen in Miandrivazo. Ons huisje ziet er keurig uit. Voor het diner met de chauffeur, die tevens onze gids is, het programma van morgen doorgenomen en daarna lekker gedineerd. Het is heerlijk weer nu in de avond; dus kon dit verhaal op het balkon geschreven worden. Straks hopelijk weer lekker slapen.