20 juni 2019

Het was vannacht best koud. Dus wij kunnen ons goed voorstellen dat de mensen hier in deze periode van het jaar warme dekens nodig hebben. Hun huisjes zijn niet voorzien van een deur en ramen, maar alles is open!

Vandaag gaan we niet naar een schooltje, maar gaan wij helpen bij het “consultatiebureau”. Daar komen de kinderen onder 5 jaar om gewogen te worden en wordt gekeken naar hun ontwikkeling. Wij moeten er om half negen zijn; dus zorgen wij dat we er op tijd zijn. Als wij er aan komen is er nog niemand. We gaan maar even in het zonnetje zitten! Na ongeveer een kwartier komen de eerste vrouwen met kinderen en kort daarna komen er 2 “verpleegsters” achter op een motor aangereden. Wij dachten nu te beginnen! Maar nee, de weegschaal was er nog niet. Er werd driftig gebeld, maar blijkbaar  moest de weegschaal opgehaald worden. Dus werd er een moeder op uitgestuurd om deze te halen.  Ondertussen was Jaap kinderen van ca. 2 jaar aan het uitdagen met een balletje. Slechts 2 kinderen hadden het door dat je er mee kon gooien,maar het kostte wel wat moeite om ze zover te krijgen. De anderen liepen naar hun moeder.  Jose stond ondertussen bij de weegschaal die ook gearriveerd was. De officiële weegschaal van Unicef was er een met een haak. Die werd aan de schommel gehangen. De moeders wikkelden hun kinderen in een doek en Jose deed de haak eraan. Ze keek op de meter hoeveel elk kind woog. Een van de verpleegsters schreef dit op in het healty boekje van het kind. Ook werden er kinderen ingeënt. Dit betaalt de overheid.

Na het wegen was er voor ons niet veel meer te doen dus gingen wij maar terug. Na een kop koffie is Jaap met wat buurtkinderen gaan voetballen. 

Na het voetballen zijn we nog even naar de pomp gelopen om water te halen voor de was. De kinderen liepen mee en wilden voor ons het water pompen. We telden met hen hoevaak ze moesten pompen. De emmers waren te zwaar voor hen om ze mee terug te nemen. Jaap probeerde met de emmer op z’n hoofd terug te lopen maar voelde als snel nattigheid; dus moest de emmer maar gewoon gedragen worden.

Bij terugkomst was het al snel lunchtijd.

Na de lunch was het even afwachten of er een activiteit was. Er was een onderdeel verschoven waardoor er niets gepland was. Lewis, onze coördinator, heeft geprobeerd nog iets te regelen, maar dat lukte niet. Dus feitelijk hadden we een vrije middag. Eerst nog met wat kinderen gevoetbald en wat in het dorpje rondgekeken. Daarna zijn we met z’n zessen naar een lokale markt gewandeld ergens 45 min. verderop. De weg er naartoe was mooi en het  voelde echt in Afrika te zijn. Wij zijn er een goed halfuur geweest, wat fruit gekocht, en weer terug gewandeld. Tegen de tijd dat het donker werd, kwamen wij weer thuis. Het programma voor volgende week werd doorgenomen met Lewis, waarbij wij duidelijk aangegeven hebben, dat wij ‘smorgens op scholen aan de slag willen en ‘smiddags voor andere aktiviteiten beschikbaar zijn. Aan Jaap werd gevraagd of hij 2 voetbalteams training wilde geven. Twee teams die dan om de middag trainen. Dit wordt voor Jaap dus een mooie uitdaging als volleybaltrainer. Er zijn geen goede mogelijkheden om bv. Volleybaltraining te geven. Maandag gaan we wel een sportdag organiseren op een basisschool.

Een rustige dag vandaag, maar vanaf morgen beter.

Lizzy had een heerlijk Malawische diner gemaakt: Sima met een soort andijvie en verse doperwten en lekker vlees. 

Dit moest met de hand gegeten worden!

De avonden zijn rustig. Een beetje praten met elkaar en rond 21.00 uur is het bedtijd.