20 juni 2023

Van Bekopaka naar Morondava 210 km.

Het was vanmorgen weer vroeg op. We moesten om 07.00 uur in de auto zitten en dus vroeg ontbijten. Na ongeveer 10 min. rijden moesten we de rivier de Manambolo weer oversteken met de veerboot. Wij waren op tijd om als eerste de veerboot op te rijden, een zelfde type als op de heen weg. De afvaart was goed en zou ongeveer een half uur duren. Echter ca. 100 m. voor de “kade” begaf de motor van de boot het; ze kregen hem niet meer aan de praat. Aangezien we stroom opwaarts voeren dreef de veerboot weer wat af. Een aantal sterke jongens sprongen in het water en begonnen de boot tegen te houden,terwijl een aantal andere jongens aan een touw trokken om de boot naar de kade te krijgen. Gelukkig was de rivier daar niet diep. Het lukte uiteindelijk en met een half uur vertraging vertrokken wij weer verder naar Belo. Ook nu moesten we weer in konvooi verder, maar nu wel onder gewapende begeleiding. Wij waren de laatste auto van het konvooi en zo gebeurde het dat in onze auto een soldaat met geweer meereed. Wel zo veilig! Onderweg bezweek een van de meerijdende uit een andere auto van de hitte en hadden we dus tijdelijk even een op onthoudt. José, met haar EHBO kennis, ging ook even kijken. Er was niemand die de jongeman goed kon helpen. José nam dus maar het initiatief en zorgde ervoor, dat hij weer zuurstof kreeg naar zijn hersenen, zodat hij langzamerhand weer bijkwam. Ook nam ze een fles water van iemand aan en sproeide zijn gezicht nat. Het was echter geen water, maar iets van limonade! Dus hele kleine slokjes gegeven.Maar goed hij voelde zich langzamerhand weer wat beter en een poosje later konden we weer verder gaan.  Nog weer wat verderop een van de auto’s met pech, maar dat was gelukkig snel verholpen. Bij al dat oponthoud was het wel prettig even de benen te kunnen strekken, want we moesten dezelfde hobbelige zandweg terug naar Belo waarbij we weer door diverse riviertjes moesten rijden. Om ca. 12.00 uur waren we in Belo en konden we eerst genieten van een heerlijke lunch. Na de lunch werd de tocht voortgezet. Doel was de Baobab Allee om daar de zonsondergang te gaan zien. Dat was altijd nog een rit van 3 1/2 uur hobbelen.  Ook moesten we nog een keer met de veerboot over en dat ging gelukkig wel goed. Voor voor de Baobab Allee kwamen we nog een liefdes Baobab tegen; 2 in elkaar verstrengelde baobabs. De zonsondergang was bijzonder bij deze bijzondere bomen.

Nog een half uurtje rijden naar ons hotel. Daar aangekomen, kwamen we in een geweldig resort aan het strand met twee zwembaden. Helaas was het te laat om daar gebruik van te maken en morgen vertrekken we alweer om 7.30 uur. Maar…de kamer was ook geweldig met eindelijk weer een lekkere warme douche. Daar zijn we dus maar meteen onder gesprongen; heerlijk.