21 juni 2023

Van Morondava naar Belo Sur Mer 90 km

Een klein stukje lijkt het, maar toch zijn we ongeveer 7.5 uur onderweg.

Voor ons vertrek vanmorgen brachten we nog een bezoek aan Betania, een vissersdorpje op een eiland. We moesten daar met een boot naar toe en dus stapten we weer in een tot roeiboot omgebouwde holle boomstam.

Op het eiland aangekomen, hadden we meteen belangstelling van de kinderen die daar wonen. De vissers bouwen daar zelf hun boten. Met al hun beperkte middelen, o.m.  geen stroom, worden de boten gemaakt van boomstammen en dikke takken. Voor de grotere boten nemen ze ruim de tijd; soms een paar jaar, want er moet wel hout voorradig zijn en betaalbaar en dat is het niet altijd. Wij werden rondgeleid over het eiland, maakten kennis met wat kinderen en deelde wat zeepjes uit aan mensen die daar heel blij mee waren. Kinderen waren ook aan het oefenen hoe ze met bakken op hun hoofd konden lopen. De bakken waren gevuld met zand. De kinderen wilden graag op de foto en zichzelf dan terugzien. Dat was vaak lachen! Dat er vis gevangen werd, bleek ook bij aankomst op het eiland, toen er een vrouw voorbijliep met een teil op haar hoof met een grote tonijn er in. Alhoewel er geen stroomvoorziening is op het eiland, zag je hier en daar wat zonnepaneeltjes, zodat op enkele plekken er ‘s avonds toch wel licht is.

Na dit uitstapje nog snel even koffie gedronken bij onze lodge om daarna te vertrekken. Voor we Morondava uitreden, hebben we nog wat inkopen gedaan voor de lunch onderweg en voor morgen. Het eerste stuk was nog asfalt, maar al snel gingen we “of the road” en kwamen we weer op een zandweg terecht, die doorliep tot onze eindbestemming. We reden door de kuststreek met af en toe een dorpje maar verders was het allemaal natuur. Gelukkig was de zandweg voor het grootste deel redelijk berijdbaar, dus dat schoot dan lekker op. Alhoewel onze chauffeur ook niet harder kon gaan dan 50 km p.u. Oponthoud hadden we steeds als we rivieren moesten doorsteken of door dorpjes reden. Bij sommige rivieren doorsteken moesten we betalen aan de lokale bevolking, anders mochten we er niet door. Officieel mag dat niet, maar ja …..In de dorpjes was het uitkijken met al die kinderen en kippen die op de weg lopen. Onderweg spotten we nog een grote grijze reiger, de witte reiger en een arend. Tegen de middag kwamen wij aan bij het National park Of Kinrindy Mittea. Daar zouden we een wandeling gaan maken van 6 km. Het park staat bekend om zijn “baobab forest “ en er zouden mogelijk lemuren gespot kunnen worden.

Onze chauffeur had een gids geregeld, maar die kwam niet opdagen. We reden dus door naar het nabij gelegen dorpje opzoek naar de gids. Dat duurde wel even. Behalve dat er een sleutel nodig was om de slagboom tot de weg naar het park te openen was het ook zoeken naar een gids.

Ondertussen  kwamen er allemaal nieuwsgierige kinderen bij ons kijken en vroegen om bonbon (snoepje) savon ( zeep) of l’argent (geld). Ik denk dat dat een van de weinige Franse woordjes zijn die kinderen op school leren, als ze al naar school gaan. Wij hadden echter nog wel een strandbal. Nadat we die hadden opgeblazen hebben we de kinderen een poosje vermaakt met de strandbal. Wat hadden ze een plezier. Deze bal daar natuurlijk achtergelaten. Onze chauffeur kwam terug met een lokale gids. Niet de juiste gids, maar hij sprak wat engels! Behalve dat het een wandeling door het bos was, waarbij we veel baobabs tegenkwamen en een enkele vogel stelde het niet veel voor. Geen lemuren gezien en dat was uiteraard jammer.

Daarna nog ruim een half uur rijden naar onze Ecolodge in Belo sur Mer.

Het laatste stuk zagen we wel veel grote cactussen en reden we over een gigantische zandvlakte die alleen te bereiden is bij eb. Uiteindelijk kwamen we bij de lodge aan en werden wij hartelijk verwelkomd door de Franse eigenaresse. Wij kregen een huisje toegewezen op 10 meter van de zee en konden nog net de zon in de zee zien zakken. Eten doen wij straks allemaal gezamenlijk en wij weten nu al dat het spaghetti met shrimps en sauce zal zijn en als desert crêpes. We hebben weer een prachtig huisje en ondanks de korte tijd dat we er zijn is het hier verders heerlijk.