27 juni 2023

Van Ambatomilo naar Isalo 380 km.

Na wederom een lekker ontbijtje zaten we om 07.30 uur in de auto.

Het was vandaag “presidentsday” in Madagaskar. Een soort van Koningsdag, waarbij bijna iedereen vrij was en in een vrolijke stemming verkeerde. Overal hing de nationale vlag aan huizen, bomen of takken. Er werden veel (sport)aktiviteiten  georganiseerd en overal hoorde je muziek. Veel mensen, vooral vrouwen, liepen in hun mooiste kleding langs de straat om te “shoppen” of te chillen met anderen.

Onze route verliep eerst nog een paar uur over mulle zandwegen of wegen vol met rotsblokken of anderszins door afwisselende natuur en langs de kust. We kwamen mooie witte zandduinen tegen en spotten af en toe een bijzondere vogel of bijzondere flora, zoals cactussen. Van 1 soort maakt de lokale bevolking touw! Hoe het proces daarvan is weet ik niet, maar de bolletjes touw hingen wel langs de weg te koop. Ook reden we door een dorpje waar illegaal drank gestookt werd van rietsuiker. Dat gebeurde in grote zwarte ijzeren tonnen. De drank werd in (water)flessen langs de weg verkocht. Op deze manier kon de bevolking goedkoop aan drank komen. De lokale mensen zijn wat dat betreft best inventief met van alles. Wij deelden onderweg af en toe wat uit aan mensen langs de weg. Wij hadden veel zeepjes bij ons, maar ook t-shirts deelden wij uit. De mensen zijn dan heel blij en dankbaar. Uitdelen kun je alleen doen, als de betreffende persoon alleen is en meestal buiten het dorp. Anders heb je in no time tientallen mensen bij je auto staan. Je moet het dus wel strategisch doen. Eenmaal in Tullear waren we weer op de snelweg. In deze plaats zouden we boodschappen gaan halen voor de lunch bij de Jumbo (echt waar!), maar door de feestdag was de winkel gesloten. Onze chauffeur/gids reed ons toen naar een restaurant om daar te lunchen. Eenmaal binnen zag Jaap dat er lekker gebak in de vitrine lag en stelde voor om ipv lunch cappuchino met gebak te doen. Onder het mom “geniet van het leven”, dat deed Caroline uiteindelijk ook, hebben wij dat maar gedaan. We hebben de gids ook maar getrakteerd! Het was een leuk restaurantje vol met vele mooie schilderijen; zelfs het plafond was ermee voorzien.

Na al dat gehobbel was ruim 100 km op de snelweg wel weer even een verademing!  Alhoewel, de charme van de onverharde wegen had ook wel iets. We kwamen langs de snelweg grote graftombes tegen, waarin toch slechts 1 persoon ligt. Bepaalde stammen “begraven” hun dierbaren boven de grond en bouwen een grote graftombe eromheen. Een was zelfs in de vorm van een schip. Er schijnt ook een stam te zijn, die hun dierbaren, gewikkeld in speciale bladeren, hoog in de boomtoppen neerleggen. Je ziet ze niet vanaf de weg, maar het gebeurt wel! 

Uiteindelijk snelt het noodlot ons weer tegemoet! Weer een lekke band en nog wel de reserveband  die kortgeleden verwisseld was, ook vanwege een lekke band. Die band was minder, maar ja je hoopt dat het goed gaat. Verwonderlijk is het ook weer niet met zulke slechte wegen!

Wij waren net aan de buitenrand van het dorp waar we doorheen reden.

Gelukkig was daar iemand die ons kon helpen. Onze chauffeur ging mee om te kijken of het goed zou gaan en wij bleven bij de auto. We stonden langs de weg en algauw waren er tientallen,  vooral kinderen, mensen die ons probeerden bezig te houden met vragen te stellen of te bedelen om geld, zeep of snoepjes. Zelfs onze brillen, horloges en ringen wilden ze wel hebben. Wij, maar ook de kinderen spraken mondjesmaat Frans en het was dus moeilijk te volgen allemaal. Het werd een beetje ongemakkelijk! Het begon al donker te worden toen na een uur de chauffeur met de monteur met de band, rollend over de weg weer terugkwam. Het duurde zolang,  omdat de band met de hand verwijderd moest worden en ook met de hand gerepareerd en opgepompt moest worden. Machines als hulpmiddel hadden ze niet. Uiteindelijk konden we onze tocht weer voortzetten. We zouden nog een zonsondergang op een mooie plek zien, maar dat kon niet meer. In het  donker met nog 1 1/2 uur te gaan, kwamen wij bij de lodge aan. Onze accomodatie is een goed ingerichte tent met een warme douche; yes! Doordat het donker was konden we niet veel van de omgeving zien, maar de indruk was dat we weer op een prima plek zitten.

Vandaag ook kaarsen gekocht, zodat we elke avond een kaars op kunnen steken voor Caroline.🙏🏻 Het diner smaakt weer voortreffelijk. Lasagna met groenten en een lekker glas catussap!